ارتباط بین طرحواره بی اعتمادی و اختلالات شخصیت (۱)

ارتباط بین طرحواره بی اعتمادی و اختلالات شخصیت به چه شکلی است؟ طرحواره بی اعتمادی بد رفتاری یک الگوی ذهنی پایدار و فراگیر است که در آن فرد به طور مداوم به دیگران بدبین است و معتقد است که آنها غیرقابل اعتماد، سوءاستفاده‌گر و خطرناک هستند. این طرحواره می‌تواند در اثر تجربیات دوران کودکی مانند بدرفتاری، بی‌توجهی یا طرد شدن شکل بگیرد.

ارتباط قوی بین طرحواره بی اعتمادی و اختلالات شخصیت وجود دارد. افراد با طرحواره بی اعتمادی بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات شخصیت زیر هستند:

سوء استفاده به شکل جنسی ، جسمی و عاطفی در شکل گیری این طرحواره تاثیر بسیار زیادی دارد.

اختلال شخصیت پارانوئید:

افراد با این اختلال به طور مداوم احساس می‌کنند که دیگران در حال توطئه علیه آنها هستند یا قصد دارند به آنها آسیب برسانند. پارانوئیدها دنیا را نا امن و غیر قابل اعتماد می بینند و نسبت به دیگران نگرش بدبینانه ای دارند.

اختلال شخصیت اسکیزوئید:

افراد با این اختلال از صمیمیت و روابط نزدیک اجتناب می‌کنند و تمایل به انزوا دارند. این افراد تنهایی را به با دیگران بودن ترجیح می دهند و  در روابط عاطفی خود تمایلی به ورود به ارتباطات عاطفی از خودشان نشان نمی دهند.

اختلال شخصیت مرزی:

افراد با این اختلال در روابط خود ناپایدار هستند و بین ایده آل سازی و بدبینانه کردن دیگران نوسان دارند. بی ثباتی در رفتار ، گفتار و عواطف نشانه ی بارز در اختلالا شخصیت مرزی می باشد. شخصیت های مرزی از یکسو ممکن است به یک نفر بسیار اعتماد کنند و از سبک جنگ برای طرحواره بی اعتمادی خود بهره ببرند و از سوی دیگر ممکن است نسبت به همان فرد در زمان دیگر کاملا بی اعتماد باشند و او را فرد خطرناکی بدانند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی:

افراد با این اختلال فاقد همدلی و وجدان هستند و به طور مداوم حقوق دیگران را نقض می‌کنند. خودخواهی و آسیب رسانی این افراد به حدی است که از آسیب زدن به دیگران هیچ گونه ترس و ناراحتی را تجربه نمی کنند.

این افراد تلاش زیادی برای جلب اعتماد دیگران می کنند و در این راه ، بسیار هم موفق هستند و در بیشتر موارد به این افراد آسیب وارد می کنند.

ارتباط بین طرحواره بی اعتمادی و اختلالات شخصیت:

طرحواره بی اعتمادی می‌تواند در ایجاد و تداوم اختلالات شخصیت نقش داشته باشد. به عنوان مثال:

در اختلال شخصیت پارانوئید: طرحواره بی اعتمادی منجر به سوءظن و بدبینی دائمی نسبت به دیگران می‌شود.

در اختلال شخصیت اسکیزوئید: طرحواره بی اعتمادی منجر به ترس از آسیب و اجتناب از صمیمیت می‌شود.

در اختلال شخصیت مرزی: طرحواره بی اعتمادی منجر به ناپایداری در روابط و ترس از رها شدن می‌شود.

در اختلال شخصیت ضد اجتماعی: طرحواره بی اعتمادی منجر به فقدان همدلی و وجدان می‌شود.

درمان:

درمان طرحواره بی اعتمادی و اختلالات شخصیت مرتبط با آن می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

درمان شناختی رفتاری: این نوع درمان به فرد کمک می‌کند تا افکار و باورهای منفی خود را در مورد دیگران شناسایی و تغییر دهد. این مدل درمان علی رغم موفقیت های بسیار زیاد در درمان اختلالات محور یک ، به تنهایی نمی تواند در درمان اختلالات شخصیت اثر گذار باشد.

درمان روان پویشی: این نوع درمان به فرد کمک می‌کند تا ریشه‌های طرحواره بی اعتمادی خود را در تجربیات دوران کودکی خود درک کند و آنها را حل کند.

گروه درمانی: این نوع درمان می‌تواند به فرد کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را ارتقا دهد و یاد بگیرد که به دیگران اعتماد کند.

طرحواره درمانی :

به کمک این مدل درمان ابتدا مراجع می تواند طرحواره های خود را شناسایی کند و به کمک درمانگر صاحب صلاحیت در جهت کاهش اثرات طرحواره بی اعتمادی گام بردارد

آموزش های خود یاری:

بهر گیری از پادکست ها و فایل های آموزشی و همچنین کتاب های خود یاری می توانند در کاهش شدت طرحواره ها و آگاهی فرد از آنها کمک کننده باشند.

شرکت در کارگاه های آموزشی: کارگاه های آموزشی تخصصی می توانند به عنوان یکی از مهارت های خود یاری برای فرد بسیار کمک کننده باشند.

منابع:

وبسایت آکادمی آوای درون: http://avayedaron.com

اختلالات شخصیت: https://en.wikipedia.org/wiki/Personality_disorder